Verjaardag op de Filipijnen

Vanmorgen werd ik wakker en het eerste wat ik dacht was:ik ben jarig...gek eigenlijk, zo warm en dan jarig zijn.Bij mijn verjaardag hoort altijd kou en soms sneeuw en ijs.Ik werd gewekt met een kopje koffie en Jim en Tessa kwamen me feliciteren met een hele mooie rijstlepel voor thuis:)ik eet de eerste vier maanden geen rijst meer, maar goed dit even ter zijde.
Na het ontbijt naar school en daar stond Ben, mijn inmiddels goeie en lieve vriend, met een prachtige bos tropische bloemen.
De boemen die ik altijd heb op mijn verjaardag zijn blauwe druifjes en narcissen en sneewklokjes.Nu dus een mooie bos met oranje, rood en uitgesproken vormen.Prachtig!!!
In de klas aangekomen hadden de eerste klassertjes tekeningen gemaakt en bloemen geplukt en ik werd overladen met knuffels en zoenen en kinderen die op mijn schoot wilden zitten.Het was aandoenlijk om zoveel liefde terug te voelen van deze lieve kinderen.Ik had vorige week op het strand allemaal schelpen en mooie steentjes gevonden.Voor de meisjes had ik kettingen gemaakt en voor de jongens de steentjes laten lakken met vernis.In de supermarkt in Iloilo had ik Nederlandse chocolade gekocht met klompjes en molentjes erop en ik heb het maar verkocht als chocolade uit Nederland( niet gelogen:)).Max heeft een verhaal verteld van roodkapje en er vielen weer heel wat mondjes open....vooral bij het eten van de grootmoeder en roodkapje.
Nu weer even op mijn fiets naar het internetcafe om jullie op de hoogte te stellen.Vanmidddag komen er wat mensen taart eten en vanavond is er een diner voor mij, georganiseert door Jim en Tessa.
Ik ben dus goed verwend, maar had wel even een gevoel van, mmm nu wil ik even een dagje thuis zijn om met mijn kinderen en anderen die me lief zijn mijn verjaardag te vieren.Iedereen doet wel heel erg zijn best, maar ja, zo is dat nu eenmaal als je moeder bent.Jullie houden het te goed hoor!!!
We gaan dit weekend weer naar het strandhuisje, en dan is er dus weer WIFI en kunnen we internetten.Max zal een verslag plaatsen over zijn werkzaamheden hier op de school.Hij is als een vis in het water en het wordt nog moeilijk om hem weer naar huis te krijgen.Hij geeft lezingen, geeft lessen en is helemaal op zijn plek hier.Alle kinderen springen op hem af en voelen aan zijn hoofd, en haren op zijn armen en bij mij zitten ze aan mijn buik en giechelen en willen mijn oorbellen zien en armbandjes.
Goed tot het weekend, dan weer even meer inhoudelijk en over ons werk hier.
Dank jullie wel voor alle lieve verjaardagswensen en e- carten.....
lieve groet uit het tropische Zarraga,
Gerda.