De aardbeving.

Vanmorgen begon de dag als een hele gewone dag.Ik begon mijn dag met het verzorgen van het voetje, van Kenneth.Hij was alweer blij met zijn voetjes in de emmer, en het lezen(kijken en wauhen, nieuw werkwoord ) van het Zwanenmeer.Daarna had ik een afspraak in de kleuterklas en waren de kindjes lekker aan het spelen.Om half 11 was de dramaklas en daarna liepen we naar het natuurhuis om te lunchen. Toen we aan tafel zaten begon ineens de tafel te bewegen, en mijn eerste gedachte was dat ik me misschien niet zo lekker voelde, Toen begon alles te schudden en riepen de helpers vanuit het huis dat we naar buiten moesten gaan. De grond begon te schudden en alles stond te bewegen op zijn grondvesten.Het huis ging heen en weer en vooral de grond was zo raar aan het bewegen.Een van de helpers begon in het Ilonka een natuurgod aan te roepen denk ik, want het klonk als een klaagzang tegen de boom aan. Ze was even niet meer te bereiken en ik werd er eng van, maar dacht ook meteen dat het wel zou kunnen helpen.Toen het voorbij was na enige minuten bleef alles onwennig voelen, alsof de aarde los lag te drijven op de zee.Mijn hele systeem was van slag en ik was duizelig en had hoofdpijn en was misselijk. Ik had het gevoel op een soort vlot te lopen en dat ik ieder moment flauw zou kunnen vallen.We zijn snel naar de school terug gegaan en ondertussen kwamen er ook nog naschokken. Bij de school aangekomen waren er veel kinderen van slag en aan het huilen.Voor sommige was dit hun eerste aardbeving en voor andere de eerste echte heftige. Voor ons was het ook de eerste echte en wat mij betreft ook de laatste. Terwijl ik dit schrijf komt er weer een aardschok ( naschok) en ik ren nu met mijn laptopje naar buiten.( even wachten tot het weer over is).Laptop redden voor het geval dat.........
Goed weer terug op mijn plek, naschok voorbij. De kinderen kwamen massaal naar de EHBO en met glaasjes water en melissegeest hebben we er het beste van gemaakt. Ik heb de meisjes die overstuur waren verteld van Holland met sneeuw en ijs, en de barre temperaturen. Uiteindelijk heb ik maar af en toe een grapje gemaakt en noemde ze me na afloop de giechelnurse.Het ministerie van onderwijs had besloten alle scholen te sluiten voor de rest van de dag, dus na een half uur waren alle kinderen weg en bleven er een handje vol leraren met witte neuzen achter.
Ook die waren toch wel flink geschrokken en moesten ook even bijkomen.Op Google hebben we opgezocht hoe de vork in de steel zat en bleek het epic- centre op Negros te zijn, waar nu inmiddels 100 doden zijn gevallen en was het een aardbeving met 6.8 op de schaal van Richter. De tsunamiwaarschuwing was eerst 2 en werd na een paar uur ingetrokken.Wij zitten gelukkig aan de binnenkant( westkant) van de eilanden en zitten dus beschut.Na een bewogen dag, haha, hopen we op een rustige stabiele nacht. Misschien ga ik weer eens een nachtdienst draaien hier, kijken hoe dat ook al weer voelt, want van slapen zal niet veel komen denk ik....lieve groet uit Zarraga bij kaarslicht want de stroom is natuurlijk ook weer uitgevallen...