Het gewone leventje weer opgepakt...

Na alle schrik van de aardbeving pakt iedereen hier weer het gewone leventje op. De school is weer open en iedereen heeft het er nog wel over, maar doet zijn best gewoon weer de draad op te pakken. Vannacht was het noodweer en zat ik rond 04.00 uur achter een kopje kruidenthee te luisteren naar een enorme regenbui en een windhoos. De tropen kent zijn bijzonderheden, maar voor kaaskoppen zoals wij is dat echt even wennen. Terwijl ik dit schrijf, zit ik nog na te zwaaien op mijn stoel en heb ik het gevoel op een schip te zitten met zwaar weer.Mijn systeem heeft de aarbeving goed vastgezet en is van slag.
Goed door alle toestanden ben ik niet toe gekomen aan het schrijven van een weekendverslag.We hebben dit weekend de toeristen uit gehangen en zijn in een grote kathedraal geweest in Iloilo.
Er was een roomse kerkdienst en die ging vooraf met een dans van een paar meisjes, waarbij de hele kerk stond me te zwingen. Overal bij de ingangen zaten zwervers op de grond, zonder armen of benen of blind en doof, of allebei....???
Ik heb buiten bij een jongetje een rozenkrans gekocht voor mijn vader.
Toen we in een taxi zaten voor de terugreis rende er ineens een jongetje van een jaar of zes over de weg met een babytje over zijn schouder. Het babytje had alleen een klein shirtje aan, en verder was het bloot en heel erg vermagert. Ik vond het wel zo shocking en was er de hele verdere dag van slag van. Ik heb hier nu al heel wat armoede gezien en ellende maar dit was wel echt het toppunt. Zón kleine kleuter met een babyt'tje, en niemand kijkt op of om ???
Goed, na dit is het eigenlijk klaar dit verhaal.......toch zal ik nog even in het kort mededelen wat we nog moeten doen. De EHBO heeft het nieuwe bed gekregen dat is gemaakt door de timmerman van de school. Nu nog een beetje inrichten en dan volgen de foto's. Morgenmiddag is er een communitymeeting voor de arme ouders van de school uit de barangy, waarin ik ga praten over ritme voor het jonge kind. Ik doe het in het engels en de kleuterjuf vertaald het in het ilonko. Ze laten hier dus de arme en de rijke ouders apart op school komen.Max deed de rijke en ik doe de arme ouders, ja verschil moet er zijn.Als deze week erop zit, gaan we een week de teachtertraining geven in het klooster in de bergen. Als we terug komen is het driekoningenspel, dat we opvoeren als afscheid en a.s dinsdag geef ik de dokters een workshop over ritmische massage en wikkels voor de zieke thuis.Dit is in een ziekenhuis in Iloilo.
Nog veel te doen in 14 dagen, maar we gaan ervoor.
veel plezier met de elfstedentocht en houdt wat ijs en sneeuw apart voor als we thuis zijn:) lieve groet uit Zarrarga van Gerda en natuurlijk ook van Max.